Maurick Reuser (1998) is een pianist, componist en presentator met een brede interesse. Doorgaans focust hij op oosterse filosofieën en hedendaagse muziek, in het bijzonder de Japanse. Momenteel onderzoekt hij de mogelijkheden om Japanse kunst en cultuur te integreren in eigentijdse en nieuwe muziek. Maurick werkt intensief in ensembles en als begeleider van zangers en koren. Daarnaast heeft hij ruime ervaring als orkestpianist, klavecinist en fortepianist. Aan de Master of Music bij de Fontys Hogeschool voor de Kunsten in Tilburg studeert Maurick piano bij Jelena Bazova en Nicolas Callot en compositie bij Anthony Fiumara en Celia Swart. Ook studeert hij bestuurskunde aan Tilburg University. In deze hoedanigheid heeft hij ook een stage gevolgd en onderzoek afgerond bij de Raad voor Cultuur.
Van huis uit pianist, Maurick had altijd een passie voor compositie. Aan het eind van zijn bachelor begon hij actief zijn droom te achtervolgen. In 2020 won Maurick de derde prijs bij het Prinses Christina Concours met zijn inzending Memory Lane, geschreven voor en gespeeld door het Chimaera Trio. In 2021 won hij met het gitaarsolostuk Hoshi no kage ni de derde prijs op het internationale gitaarcompositieconcours The Time of the Guitar. Ook werd hij genomineerd voor de Tera de Marez Oyens Award 2021 voor het pianosolostuk Kobucha. Dit werk voerde hij uit op de Gaudeamus Muziekweek. Hiernaast deed hij deze zomer mee aan de Gaudeamus Summer School, een uniek educatieproject waarbij voor en met een ensemble een nieuw werk werd ontwikkeld. Dit werk, Ugetsu, is geschreven voor But What About en ging ook tijdens de Gaudeamus Muziekweek in première. In zijn vrije tijd houdt Maurick van Japans leren, in de natuur wandelen (warande) en boeken lezen.
Bright Lights is geïnspireerd op het verhaal van St. Katharina van Alexandrië, die als kuis en gewijd Christelijke vrouw vervolg werd en ter dood gebracht onder heerschap van romeinse keizer Maxentius (306-312). Ze is blootgesteld aan verschillende gruweldaden, van gevangenis tot zweepfolteringen en tot slot haar onthoofding. Opmerkelijk genoeg brak het rad met scherpe ijzeren punten voordat deze haar kon verpletteren.
In het stuk zijn scherpe contrasten te horen. Tijdelijkheid staat tegenover oneindigheid, strijd staat tegenover vrede, verdriet tegenover vreugde. Het waanzinnige hoofdorgel van de Sint-Catherinakerk is perfecte medium om dit uit te drukken. Na een rustig, hemels en onschuldig begin, barst de muziek los. Steeds onderbroken met jammerlijke maar hoopvolle episodes, ervaart Catherina de verschillende gruweldaden. Bij haar onthoofding verschijnt een fel muzikaal licht, waarna de muziek tot rust komt, zoals in het begin. Een stem van hoog verschijnt en bezingt over Catherina. De apotheose is voltooid.
Vox sonora nostri chori
Nostro sonet Conditori.
Per quem plebs Alexandrina
Feminae non feminina
Stupuit ingenia,
Quum beata Catharina
Doctos vinceret doctrina,
Ferrum patientia.
Let the voices of our choir
resound in praise of our Creator.
Through him, the people of Alexandria stand amazed to see in blessed Catharine qualities that seem above her sex, when she vanquishes learned men by her science and the sword by her courage.
De partituur van ‘Bright Lights’ is verkrijgbaar op Sonolize.